5 augustus Moab (Fiery Furnace tour en zonsondergang Delicate Arch)

Vandaag staat de Fiery Furnace wandeling door Arches National Park op het programma. Deze wandeling behoort tot de categorie “difficult” daar er flink moet worden geklommen en geklauterd. Niels en Erik gaan de wandeling doen. Wendy (knieproblemen) en Lisa (hoogte) genieten van het zwembad in het hotel, ook even erg lekker.

Hieronhder het live verslag van Erik van deze tocht... Onder de button foto’s staan de foto’s van deze dag, die zeggen soms meer dan woorden.

“Vicki Iske is de gids tijdens de drie uur durende wandeling. Ze vraagt of iedereen zonder medische klachten is, genoeg water meeneemt (ca. 1.5 liter p.p.), goede schoenen heeft etc. De groep bestaat uit Amerikanen (6), Engelsen (4) en wijzelf dus.

Dan gaan we op pad, we dalen direct af naar een lager gelegen deel. Het is klimmen, klauteren, op en af. We staan regelmatig stil en krijgen uitleg over de ontstaansgeschiedenis van het gebied, bodemgesteldheid, planten en dieren. We leren dat plasjes water de bron zijn voor allerlei leven. Vicki vraagt ons om niet in de plassen te gaan staan.

Route is deels afgesloten door verhoogde aanwezigheid van ratelslangen. We gaan door nauwe kloven die we passeren door onze voeten tegen beide wanden te “klemmen” en vervolgens met een soort “duckwalk” de kloof te doorlopen. Een andere kloof wordt gepasseerd door beide voeten aan een kant te zetten en je rug tegen de andere wand te drukken en zo voort te bewegen. Enkele smalle paden vereisen de afwezigheid van hoogtevrees.

We genieten van adembenemende uitzichten tijdens de wandeling, die gelukkig grotendeels in de schaduw is. De gids vertelt dat er per dag iemand slachtoffer van  de hitte is. Enkele weken geleden was er zelfs een groep verdwaald. Ze werden pas na uren gered en konden niet meer lopen door uitdroging en waren bevangen door de hitte”. 

We eten deze keer vroeg want ‘s avonds gaan we naar de Delicate Arch om de zonsondergang (ca. 20.25) te aanschouwen. Ook deze tocht behoort tot de categorie difficult gezien de venijnige klim van 140 meter in de volle zon. Met 3,5 liter water gaan we op pad.... Heen is het klimmen en dit duurt zo’n 50 minuten. En mijn hemel, dat is best pittig in die hitte. Het begint vrij makkelijk en ik denk dat het wel meevalt... Tot ik de rotsen zie die we omhoog moeten, pfff... Maar kom op, gaan met die banaan en niet piepen. Gelukkig lopen er veel om je heen hijgend en puffend naar boven, ik voel me zelf een bijna ontplofte tomaat en vrees dat ik er ook zo uit zie (foto’s geven helaas bevestiging...). Het is echt best wel zwaar.

En dan, als we er bijna zijn, voert de laatste 200 meter langs een richel.. Lisa roept dat ze het niet gaat doen, maar grote broer Niels neemt haar aan de hand en al snel gaat ze, net niet huppelend, de richel over en dat gaat prima... Ze vindt het zelfs leuk. Ik pak zelf net voor deze richel een lastig stuk in plaats van de makkelijke route en durf even niet meer in mijn voor- of achteruit... Daar zit ik dan geparkeerd op zo’n rots, lekker dan... Maar na wat vieren en vijven  kom ook ik aan bij ons uiteindelijke doel: het bekijken van de Delicate Arch, de bekendste boog uit dit gebied, bij zonsondergang. De zonsondergang is om 20.25 uur, we zijn er rond 8 uur.

We zijn niet de enige, maar het is een prachtig gezicht met de mooie kleuren aan de horizon. Als we teruglopen zien we de zon ook daadwerkelijk ondergaan. Nu de tocht weer terug, nou dat gaat toch een stuk gemakkelijker zo naar beneden... Wel speciaal om hier zo in de avond te zijn, een mooi moment.

Voor de zesde keer vandaag rijd ik de weg door het Arches park, ik begin de bochten te leren kennen. We zijn echt moe (de mannen zeker na twee inspannende tochten op een dag), maar voelen ons wel voldaan. 

Maar als iemand me vraagt dit morgen weer te doen, geef ik mijn portie denk ik even aan fikkie....